„Mości Książę! Zdaje mi się, że to usposobienie p. Adama jest może najlepszym środkiem do wyprowadzenia nas z niemocy, ze zwątpienia, z emulacji dwóch dzielnych ludzi, jak Sadyk i Zamoyski, i ze wstrętu, jaki pokazuje emigracja i część kraju do naszych działań. Stawiając przy boku Czartoryskich urocze imię i życzliwe chęci człowieka, co potężnie wstrząśnie intrygami, które nas robią bezwładnymi, nie ufającymi we własne siły […] – kto wie, czy oprócz moralnego poparcia nie obudzimy nawet silnego popędu do foiar nowych dla publicznej służby”. (cyt. Za K. Kostenicz, Kronika życia i twórczości Adama Mickiewicza. 1850-26 listopada 1855, Warszawa 1978, s. 393). Ludwik Leonoir-Zwierkowski (1803-1860), uczestnik powstania listopadowego, członek Towarzystwa Demokratycznego Polskiego. W 1839 dołączył do stronników Adama Jerzego Czartoryskiego i Hotel-Lambert. Od 1841 roku był agentem – przedstawicielem księcia Adama w Belgradzie (agencja ta podlegała agencji w Konstantynopolu, prowadzonej przez Michał Czajkowskiego). W 1850 roku został sekretarzem księcia, istotnie zaangażowany w działania związane z organizacją legionów podczas wojny krymskiej, okazał się być jednym z inicjatorów wyjazdu Adama Mickiewicza na wschód. (Zob. https://www.ohio.edu/chastain/rz/zwierk.htm)
